Kahrında hoş lutfunda hoş
İster cefa ister vefa,
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Bir dert gönder yahut deva!
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Hoştur bana senden gelen,
İster hırka, ister kefen,
Ya taze gül yahut diken,
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Sensin ebed, sensin ezel,
Hem lütfu, hem kahrı güzel,
İster isen, bağrımı del!
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Ya bağ veya bostan ola,
Ya visal ya hicran ola,
İster isen zindan ola,
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Gelse celalinden cefa,
Yahut cemalinden vefa,
İkisi de cana safa,
Kahrın da hoş lütfunda hoş.
Anlaşılmaz nasıl iştir,
Ya gülistan ya ateştir,
Eşrefoğlu bir derviştir,
Kahrın da hoş lütfunda hoş
Yunus'un sanıyordum değilmiş.. EŞREFOĞLU yazmış.
Akıllı kişi Rabbini razı edendir.. mezardan önce amelerini tamir edendir.. ölmeden önce kalbinden dünyayı çıkarandır.. denilmiş Bunlar imanli kişinin alametleri.. bir de ayrıca akıllı.. ahlakli.. gerçekci kişinin de alametleri bulunur. Yani hakikat.. ahlak.. akıl ve Hakk.. dörtlüsü söz konusu. Allah'a İman sahibi ahiretini düşünür.. gerçekçi olan kendini düşünür.. ahlaklı olan başkasını düşünür.. AKILLI olan bunların hepsini düşünür. Şimdi diyorum ki İNANAN kişi KENDİNİ kurtarmaktan başka bir şeyi düşünmez.. Senin gibi. DÜŞÜNEN kişi ise BAŞKASINI düşünmekten kendini kurtaracak bir yola girmez. Benim gibi. Bu ikisinin bir ortasını bulmak gerekmez mi ? osmanziya 12.05.2025
|