Savaş ne zaman sona ereceğini bilmiyordu,ve otuz yıl boyunca, adını bile unutmuş bir ormanın ağaçları arasında, tek başına savaşmaya devam etti.

Adı Hiroo Onoda, Japon İmparatorluk Ordusu'nda bir teğmendi.
Aralık 1944'te, Filipinler'deki Lubang Adası'na açık bir emirle gönderildi: diren, sabotaj yap ve asla teslim olma.
Ne olursa olsun, Japonya'nın asla pes etmeyeceği söylendi.
Ve buna inandı.

İmparatorluk çöküp savaş sona erdiğinde, Amerikan uçakları Japonya'nın teslim olduğunu duyuran bildiriler attı.
Ama Onoda bunları aldı, okudu ve attı.
Bunların düşman propagandası olduğunu düşündü.
Bu yüzden üç arkadaşıyla birlikte ormana sığındı. Çalınmış pirinç, yabani meyveler ve yenilgiyi hiç tatmamış olanların gururuyla hayatta kaldılar.

Arkadaşları teker teker öldü ya da teslim oldu.
Ama Onoda kaldı.
Onun için her çiftçi bir casus, her ses bir hileydi.

Zaman akıp geçti ve dünya değişti; insanlar Ay'da yürüdü, Japonya ekonomik bir güç haline geldi; ama o, artık kimsenin hatırlamadığı bir emre sadık kalarak orada kaldı.

1974'te genç bir Japon gezgin olan Norio Suzuki onu bulmaya karar verdi.

Arkadaşlarına şöyle dedi:

"Üç şeyi arayacağım: Teğmen Onoda, bir panda ve İğrenç Kardan Adam."

Ormanda günlerce yürüdükten sonra onu gerçekten buldu.

Zayıf, silahlı ve üniforması hâlâ bozulmamış.

Ama Onoda geri dönmeyi reddetti; sadece doğrudan komutanına itaat edeceğini söyledi.

Bunun üzerine Suzuki Japonya'ya geri döndü ve emekli bir kitapçı olan Binbaşı Yoshimi Taniguchi'nin izini sürdü.

Taniguchi Filipinler'e uçtu ve Onoda'nın otuz yıldır saklandığı açıklıkta onunla buluştu.
Tüm faaliyetlerin durdurulması için resmi emri okudu. Onoda sessizce dinledi.
Sonra ciddi bir hareketle tüfeğini bıraktı.
9 Mart 1974'tü.

52 yaşındaydı.
Hayatının yarısını savaşta, yalnız geçirmişti.

Çiçekler ve alkışlar arasında Japonya'ya döndü, ama içinde kimsenin dolduramayacağı bir boşluk taşıyordu.
"Görevime göre yaşadım," dedi. "Ama bulduğum dünya artık benim değil."

Sonraki yıllarda devletin verdiği gazilik maaşı ile hayatını sürdürdü.

2014 yılında, 91 yaşında öldü.
Ve belki de, zamanın ormanında bir yerlerde, bir zamanlar olduğu genç asker... hâlâ sessizce devriye geziyor, dünyanın unuttuğu ama kendisinin hayatına dönüştürdüğü bir düzene sadık kalıyor.🙏🙏💖💖

Kaynak Cienciatum Sorpréndete
BBC world old history , Wikipedia



dedim ki:

NEFIS                 RUH
yapı                     görev
dolumu               isteği


sevgisi                 doyumu
ödev                     işlev
KALB                    AKIL

Onoda' da ; onun var oluşunda gorev istegi ve ödev aşkı.. yapı dolumu ve işlev doyumunu.. geçmiş

osmanziya