A?aç... çekirdek ve  filiz den sonra çykar ve sonra dallanyr yapraklanyr çiçeklenir ve meyvelenir ve böylece a? aç'ylyr a?-aç olur. Bu arada güzellikler sergilenir. Burada liman çiçe?inin güzelli?ini görüyoruz. Bu güzelliklerin evveli var, ahiri var, zahiri var ve batyny var. Biz zahirde bir zehra'yi yani çice?i görüyoruz.

 

Sonra meyvden tohum çykar ve yeni do?umlarla, yine a?açlarla bu güzellikleri sürdürür.

 

Bu güzellikler bizim için bir de?erdir, bir gereksinimizi ka?ylar. Odunuyla yakytymyzy kar?ylaryz, cice?iyle kokusunu alyryz,  meyvesiyle karnymyzy doyururuz. Tohumuyla yeni bitkiler, yeni a?açlar ve yeni gereksinimler ediniriz. De?erin ve kyymetin  de?erini bilmekle i? biter mi ?

 

Kyymetin kyymetini artyran onun bir ni’met olmasydyr. Ni’met iyilik ve güzellik içeren de?erin BYR’isi  tarafyndan sana verilmesidir.

 

O birisi KYM’dir ? Elbette TOPRAK hazretleri de?il. O nesnedir.

Zaten o da uzayda “yer” küresi adyyla açylmy? bir çicek de?il mi ?

 

Öyle ise çice?in güzelli?i bir övgüyü istiyorsa  YARADAN bin kere istemez mi ? Öyle ise bir zehrada yetmi? esmanyn hüsnasyny görmeya çaly?alyyyz…