YöntemBilim Forumu: “Büyü Dükkany''

   “Büyü Dükkany''

Uzak diyarlardan birinde bir ülkede, yemye?il tepelerin arasynda, ky?yn bembeyaz bir kar ordusu ile, baharda rengarenk kyr çiçekleri ile kaplanan bir vadi vardy. Ortasyndan bir yrma?yn geçti?i bu vadi “Büyülü Vadi” olarak anylyrdy. Ona bu ady veren ise, vadideki ilginç bir dükkan ile, bu dükkanda ya?ananlardy. Ünü ülkenin dört bir yanyna yayylmy? olan dükkanyn ady “Büyü Dükkany” idi. Her yerde oldu?u gibi bu dükkanda da almak istedi?iniz ?eyin bir bedeli vardy. Bu bedelin ne olaca?y, dükkan sahibiyle yapty?ynyz pazarlyk sonucunda ortaya çykardy. Ancak, Büyü Dükkany’nda maddi bedellerin hiç bir hükmü yoktu. Bazy mü?teriler bir ?eye sahip olmak için denenebilecek tek bedelin para olabilece?i dü?üncesiyle, cepleri kabaryk gelirlerdi. Oysa burada yapylan pazarlyklar, günlük ya?amdakilerden biraz farkly olur ve pek çok mü?teriyi ?a?yrtyrdy.
Ky? mevsiminin bu so?uk gününde epeyce ü?ümü?, yorgun dü?mü? olmalyydy. Kapynyn önüne gelinceye kadar, gözlerini hiç ayyrmadan izledi onu. Yyice kulak kabartty. Üç basamakla çykylan, ah?ap zeminli verandadaki ayak seslerini ve onlara e?lik eden gycyrtyyy duymaktan çok ho?lanyrdy. Bekledi?i ki?inin ayak sesleri ikinci basamakta kesildi. Mü?teri çalmadan, kapyyy açmamayy prensip edinmi?ti ya?ly adam. Çünkü, hemen herkes o kapynyn önünde durup, bir kez daha dü?ünürdü. Kapyyy çalmaktan vazgeçip dönenler, az da olsa olmu?tu. Sonunda kapy çalyndy.
“Ününüzü duyunca çok uzaklardan kalkyp geldim buraya… Ystedi?im ?eyi, bir tek sizin dükkanynyzda bulabilece?imi söylediler. Kar?yly?ynda ne isterseniz vermeye hazyrym.”
“Ystedi?iniz ?eyin ne oldu?unu ö?renebilir miyim?”
“Bakyn, ben ellibe? ya?yndayym. Yani yolun yarysyny geçeli çok oldu. Söylemeye dilim varmyyor ama yolun sonuna yakla?tym galiba. Bu gerçe?e tahammülüm yok. Ben bugune kadarki hayatymy geri istiyorum. Mümkün mü?”
“Elbette mümkün. Biliyorsunuz, dükkanymda her ?ey mevcut. Ancak tam olarak ne istedi?inizi anlayabilmem için, bana geri istedi?iniz hayatynyzy biraz anlatabilir misiniz?
Dükkan sahibinin sordu?u soru, mü?teriyi iç dünyasyna döndürmü?tü. Gözünün önünden geçen sahnelerin kendi ya?amyna ait oldu?unu kabul etmek için kendini zorluyordu. Bütün görüntüler, bir karga?a ve tela? içinde birbirlerine kary?arak geçip gittiler ve geride yalnyzca yssyz bir hüzün byraktylar. Hüznünün yüzüne yansymasyna engel olamayan mü?teri, ya?ly satycynyn sorusu kar?ysynda ancak ?unlary söyleyebildi:
“Geçmi? ya?amymda birçok hata yaptym. Bunlar için pi?manlyk duyuyorum… Yanly? kararlar verdim, kayyplara u?radym. Zamany hovardaca harcadym. Bir gün bir de baktym ki, hayat yanymdan geçip gidiyor. Pani?e kapyldym ve bir çare aramaya ba?ladym. Dostlarymla konu?mayy denedim. Beni teselli edip derdimi unutturmaya çaly?anlar da oldu, yardym etmeye çaly?salarda faydasy olmady. Kendimi çok mutsuz hissediyordum. Derken, bir gün birisi bana sizden ve Büyü Dükkany’ndan söz etti. Bunu duyar duymaz sanki içimde bir y?yk yandy. Büyük bir umutla hemen yollara dü?üp size geldim. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Lütfen elli be? yylymy bana geri verin.”
“Yani, siz pi?manlyk duydu?unuz hayatynyzy yeniden ya?amak my istiyorsunuz?”
“Elbette hayyr. Söylemek istedi?im bu de?il. Ben yalnyzca kaybetti?im yyllarymy geri istiyorum. E?er bir ?ansym daha olursa ayny hatalary tekrarlamayaca?ym.”
“Herhalde bunu çok istiyorsunuz.”
“Evet, hem de her ?eyimi verecek kadar.”
“Peki, benim size verece?im elli be? yylyn kar?yly?ynda siz bana ne verebilirsiniz?”
“Ne isterseniz”
“Sanki bunun için her ?eyden vazgeçmeye hazyr gibisiniz.”
“Hiç ku?kunuz olmasyn. ?u anda sahip oldu?um her ?eyden vazgeçebilirim. Yeter ki geride byrakty?ym yyllarymy bana geri verin.”
Ya?ly adam, ellerini sakallarynda dola?tyryrken, kendini sallanan koltu?unun devinimlerine byrakmy?ty. Bir süre dü?ündü. Mü?terisinin, sabyrsyzlykla, pazarly?yn bitmesini bekledi?inden emindi. Büyü dükkanyna gelen ki?iler, genellikle bir an önce istediklerini alyp gitmek için acele ederlerdi. Bu nedenle, ya?ly adam, pazarly?yn ba?yndaki dü?ünce yolculuklarynda yalnyz kalyrdy. ?u anda da, sessizli?in yalnyzca kendi i?ine yarady?yny biliyordu. Koltu?u ile birlikte öne do?ru e?ilerek mü?terisinin gözlerinin içine bakty ve a?yr a?yr konu?maya ba?lady:
“Beyefendi, her ne kadar siz elli be? yyl kar?yly?ynda bana her ?eyinizi vermeye hazyr olsanyz da, ben sizden bir tek ?ey isteyece?im.”
“Dileyin benden ne dilerseniz.”
“Belle?inizi…”
“Anlamadym?”
“Belle?inizi dedim… Elli be? yylyn ya?antysyny içinde baryndyran belle?inizi istiyorum.”
“Ah evet anladym. Ylginç bir bedel… Kabul ediyorum. Tamam alyn belle?imi.”
“Emin misiniz?”
“Neden olmayayym? Elli be? yyl kazanaca?ym.”
“Belle?inizi, içindeki her ?eyle birlikte bu dükkanda byrakyp gideceksiniz. Elli be? yylyn tek bir anyny hatyrlamayacaksynyz. Buraya neden geldi?inizi bile…”
“Daha iyi ya! Her ?eye yeniden ba?layaca?ym. Zaten geçmi?i hatyrlamak istemiyorum ki!”
“O halde, korkarym elli be? yyl sonra buraya tekrar gelirsiniz. Tabii o zaman benim yerime, bir ba?kasy size yardymcy olur.”
“Hayyr, hayyr… Emin olun ki, ?u dakika belle?imi size barykyp elli be? yylymy geri alaca?ym ve dükkanynyzy, bir daha dönmemek üzere terk edece?im. Ve yine söz veriyorum, ?u ana kadar yapty?ym hatalaryn hiç birini tekrar etmeyece?im.”
“Ysterseniz ba?ka sözler vermeyin. Çünkü, az sonra, belle?inizle birlikte bütün hepsini burada byrakyp gideceksiniz.”
Ya?ly adamyn son sözleri, mü?terinin duraklamasyna neden olmu?tu. Bu sözlerin anlamyny kavrayabilmek için birkaç saniye dü?ünmek zorunda kaldy.
“Nasyl yani? Buradan çykty?ymda hiçbir ?ey hatyrlamayacak myyym? Sizinle konu?tuklarymyzy bile, öyle mi? Yani hiçbir ?ey mi? Buraya neden geldi?imi, sizin kim oldu?unuzu ve hatta…!”
“Ne yazyk ki !”
Ya?ly adam, ?u anda pazarly?yn sonuna geldiklerini hissediyordu. Kar?ysynda oturan mü?terinin yüzünde gördü?ü aydynlanma, pazarlyk sahnelerinin en ho?landy?y görüntüsüydü. Son sözleri mü?terisinin söylemesini istedi?i için bir süre sessiz kaldy ve bekledi. Bu seferki sessizli?in, mü?terisinin i?ine yarady?yndan emindi. Onun aydynlanan yüzünün ortasynda parlayan gözbebekleri, ya?ly satycy için, sessizli?in içinden çykacak sesli bir ço?kunun habercisi gibiydi. Gerçekten de, konu?maya ba?layan mü?terisi onu yanyltmady.:
“Sanyrym ne demek istedi?inizi ?imdi anlyyorum. E?er elli be? yylyn bedeli bu ise, pes ediyorum. Belle?imden vazgeçemem. Bu neye benziyor biliyor musunuz? Bir kadynyn, çok istedi?i bir tokayy, saçlary kar?yly?ynda satyn almasyna… Çok ilginç bir insansynyz. Bana, Büyü Dükkany’ndan almak istedi?imden çok farkly bir ?eyle çykaca?ymy söylemi?lerdi de inanmamy?tym. Ben, bugune kadarki ya?amymy almak için gelmi?tim, ancak bugünden sonraki ya?amymy alyp gidiyorum. Size te?ekkür ederim.”
Bir ?ey de?il. Güzel bir pazarlykty. Ho?çakalyn.”
Ya?ly adam, mü?terisini gözden kaybolana dek gülümseyerek izlerken, aklyndan Santayana’nyn bir sözü geçiyordu: Geçmi?i hatyrlamayanlar, onu bir kez daha ya?amak zorunda kalyrlar.

Yazar	Mesaj
fazilet Üye Kayıt Tarihi: 02-Nisan-2010 Konum: Yzmir Gönderilenler: 88 Hak Puan : 0 Kidem : 5 OrtalamaHak : % 0 Irtibar :0	Konu: “Büyü Dükkany'' Gönderim Zamanı: 04-Şubat-2011 Saat 14:48
	“Büyü Dükkany'' Uzak diyarlardan birinde bir ülkede, yemye?il tepelerin arasynda, ky?yn bembeyaz bir kar ordusu ile, baharda rengarenk kyr çiçekleri ile kaplanan bir vadi vardy. Ortasyndan bir yrma?yn geçti?i bu vadi “Büyülü Vadi” olarak anylyrdy. Ona bu ady veren ise, vadideki ilginç bir dükkan ile, bu dükkanda ya?ananlardy. Ünü ülkenin dört bir yanyna yayylmy? olan dükkanyn ady “Büyü Dükkany” idi. Her yerde oldu?u gibi bu dükkanda da almak istedi?iniz ?eyin bir bedeli vardy. Bu bedelin ne olaca?y, dükkan sahibiyle yapty?ynyz pazarlyk sonucunda ortaya çykardy. Ancak, Büyü Dükkany’nda maddi bedellerin hiç bir hükmü yoktu. Bazy mü?teriler bir ?eye sahip olmak için denenebilecek tek bedelin para olabilece?i dü?üncesiyle, cepleri kabaryk gelirlerdi. Oysa burada yapylan pazarlyklar, günlük ya?amdakilerden biraz farkly olur ve pek çok mü?teriyi ?a?yrtyrdy. Ky? mevsiminin bu so?uk gününde epeyce ü?ümü?, yorgun dü?mü? olmalyydy. Kapynyn önüne gelinceye kadar, gözlerini hiç ayyrmadan izledi onu. Yyice kulak kabartty. Üç basamakla çykylan, ah?ap zeminli verandadaki ayak seslerini ve onlara e?lik eden gycyrtyyy duymaktan çok ho?lanyrdy. Bekledi?i ki?inin ayak sesleri ikinci basamakta kesildi. Mü?teri çalmadan, kapyyy açmamayy prensip edinmi?ti ya?ly adam. Çünkü, hemen herkes o kapynyn önünde durup, bir kez daha dü?ünürdü. Kapyyy çalmaktan vazgeçip dönenler, az da olsa olmu?tu. Sonunda kapy çalyndy. “Ününüzü duyunca çok uzaklardan kalkyp geldim buraya… Ystedi?im ?eyi, bir tek sizin dükkanynyzda bulabilece?imi söylediler. Kar?yly?ynda ne isterseniz vermeye hazyrym.” “Ystedi?iniz ?eyin ne oldu?unu ö?renebilir miyim?” “Bakyn, ben ellibe? ya?yndayym. Yani yolun yarysyny geçeli çok oldu. Söylemeye dilim varmyyor ama yolun sonuna yakla?tym galiba. Bu gerçe?e tahammülüm yok. Ben bugune kadarki hayatymy geri istiyorum. Mümkün mü?” “Elbette mümkün. Biliyorsunuz, dükkanymda her ?ey mevcut. Ancak tam olarak ne istedi?inizi anlayabilmem için, bana geri istedi?iniz hayatynyzy biraz anlatabilir misiniz? Dükkan sahibinin sordu?u soru, mü?teriyi iç dünyasyna döndürmü?tü. Gözünün önünden geçen sahnelerin kendi ya?amyna ait oldu?unu kabul etmek için kendini zorluyordu. Bütün görüntüler, bir karga?a ve tela? içinde birbirlerine kary?arak geçip gittiler ve geride yalnyzca yssyz bir hüzün byraktylar. Hüznünün yüzüne yansymasyna engel olamayan mü?teri, ya?ly satycynyn sorusu kar?ysynda ancak ?unlary söyleyebildi: “Geçmi? ya?amymda birçok hata yaptym. Bunlar için pi?manlyk duyuyorum… Yanly? kararlar verdim, kayyplara u?radym. Zamany hovardaca harcadym. Bir gün bir de baktym ki, hayat yanymdan geçip gidiyor. Pani?e kapyldym ve bir çare aramaya ba?ladym. Dostlarymla konu?mayy denedim. Beni teselli edip derdimi unutturmaya çaly?anlar da oldu, yardym etmeye çaly?salarda faydasy olmady. Kendimi çok mutsuz hissediyordum. Derken, bir gün birisi bana sizden ve Büyü Dükkany’ndan söz etti. Bunu duyar duymaz sanki içimde bir y?yk yandy. Büyük bir umutla hemen yollara dü?üp size geldim. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Lütfen elli be? yylymy bana geri verin.” “Yani, siz pi?manlyk duydu?unuz hayatynyzy yeniden ya?amak my istiyorsunuz?” “Elbette hayyr. Söylemek istedi?im bu de?il. Ben yalnyzca kaybetti?im yyllarymy geri istiyorum. E?er bir ?ansym daha olursa ayny hatalary tekrarlamayaca?ym.” “Herhalde bunu çok istiyorsunuz.” “Evet, hem de her ?eyimi verecek kadar.” “Peki, benim size verece?im elli be? yylyn kar?yly?ynda siz bana ne verebilirsiniz?” “Ne isterseniz” “Sanki bunun için her ?eyden vazgeçmeye hazyr gibisiniz.” “Hiç ku?kunuz olmasyn. ?u anda sahip oldu?um her ?eyden vazgeçebilirim. Yeter ki geride byrakty?ym yyllarymy bana geri verin.” Ya?ly adam, ellerini sakallarynda dola?tyryrken, kendini sallanan koltu?unun devinimlerine byrakmy?ty. Bir süre dü?ündü. Mü?terisinin, sabyrsyzlykla, pazarly?yn bitmesini bekledi?inden emindi. Büyü dükkanyna gelen ki?iler, genellikle bir an önce istediklerini alyp gitmek için acele ederlerdi. Bu nedenle, ya?ly adam, pazarly?yn ba?yndaki dü?ünce yolculuklarynda yalnyz kalyrdy. ?u anda da, sessizli?in yalnyzca kendi i?ine yarady?yny biliyordu. Koltu?u ile birlikte öne do?ru e?ilerek mü?terisinin gözlerinin içine bakty ve a?yr a?yr konu?maya ba?lady: “Beyefendi, her ne kadar siz elli be? yyl kar?yly?ynda bana her ?eyinizi vermeye hazyr olsanyz da, ben sizden bir tek ?ey isteyece?im.” “Dileyin benden ne dilerseniz.” “Belle?inizi…” “Anlamadym?” “Belle?inizi dedim… Elli be? yylyn ya?antysyny içinde baryndyran belle?inizi istiyorum.” “Ah evet anladym. Ylginç bir bedel… Kabul ediyorum. Tamam alyn belle?imi.” “Emin misiniz?” “Neden olmayayym? Elli be? yyl kazanaca?ym.” “Belle?inizi, içindeki her ?eyle birlikte bu dükkanda byrakyp gideceksiniz. Elli be? yylyn tek bir anyny hatyrlamayacaksynyz. Buraya neden geldi?inizi bile…” “Daha iyi ya! Her ?eye yeniden ba?layaca?ym. Zaten geçmi?i hatyrlamak istemiyorum ki!” “O halde, korkarym elli be? yyl sonra buraya tekrar gelirsiniz. Tabii o zaman benim yerime, bir ba?kasy size yardymcy olur.” “Hayyr, hayyr… Emin olun ki, ?u dakika belle?imi size barykyp elli be? yylymy geri alaca?ym ve dükkanynyzy, bir daha dönmemek üzere terk edece?im. Ve yine söz veriyorum, ?u ana kadar yapty?ym hatalaryn hiç birini tekrar etmeyece?im.” “Ysterseniz ba?ka sözler vermeyin. Çünkü, az sonra, belle?inizle birlikte bütün hepsini burada byrakyp gideceksiniz.” Ya?ly adamyn son sözleri, mü?terinin duraklamasyna neden olmu?tu. Bu sözlerin anlamyny kavrayabilmek için birkaç saniye dü?ünmek zorunda kaldy. “Nasyl yani? Buradan çykty?ymda hiçbir ?ey hatyrlamayacak myyym? Sizinle konu?tuklarymyzy bile, öyle mi? Yani hiçbir ?ey mi? Buraya neden geldi?imi, sizin kim oldu?unuzu ve hatta…!” “Ne yazyk ki !” Ya?ly adam, ?u anda pazarly?yn sonuna geldiklerini hissediyordu. Kar?ysynda oturan mü?terinin yüzünde gördü?ü aydynlanma, pazarlyk sahnelerinin en ho?landy?y görüntüsüydü. Son sözleri mü?terisinin söylemesini istedi?i için bir süre sessiz kaldy ve bekledi. Bu seferki sessizli?in, mü?terisinin i?ine yarady?yndan emindi. Onun aydynlanan yüzünün ortasynda parlayan gözbebekleri, ya?ly satycy için, sessizli?in içinden çykacak sesli bir ço?kunun habercisi gibiydi. Gerçekten de, konu?maya ba?layan mü?terisi onu yanyltmady.: “Sanyrym ne demek istedi?inizi ?imdi anlyyorum. E?er elli be? yylyn bedeli bu ise, pes ediyorum. Belle?imden vazgeçemem. Bu neye benziyor biliyor musunuz? Bir kadynyn, çok istedi?i bir tokayy, saçlary kar?yly?ynda satyn almasyna… Çok ilginç bir insansynyz. Bana, Büyü Dükkany’ndan almak istedi?imden çok farkly bir ?eyle çykaca?ymy söylemi?lerdi de inanmamy?tym. Ben, bugune kadarki ya?amymy almak için gelmi?tim, ancak bugünden sonraki ya?amymy alyp gidiyorum. Size te?ekkür ederim.” Bir ?ey de?il. Güzel bir pazarlykty. Ho?çakalyn.” Ya?ly adam, mü?terisini gözden kaybolana dek gülümseyerek izlerken, aklyndan Santayana’nyn bir sözü geçiyordu: Geçmi?i hatyrlamayanlar, onu bir kez daha ya?amak zorunda kalyrlar.
	fazilet



osmanziya Kıdemli Üye Kayıt Tarihi: 12-Temmuz-2010 Gönderilenler: 2635 Hak Puan : 5 Kidem : 6 OrtalamaHak : % 50 Irtibar :2	Gönderim Zamanı: 04-Şubat-2011 Saat 23:38
	Anlatym gerçe?i çok güzel öykülendirmi?.. Aklymyzyn de?erini, zekamyzyn kiymetini ve hafyzamyzyn ni'metini göstermi?.. öykülendirine minnetler, ba?ta Fazilet hanym olmak üzere payla?yma vesile olanlara te?ekkkürler olsun. Öyküden anla?ylyyor ki hafyzanyn ve hatyrlamanyn, ne kadar yanly? yapylan geçmi?lerle dolu olursa olsun, önemi ve de?eri vardyr. Hikayenin ifadesiyle olumsuz dahi olsa dünkü deneyim ve kazanymla dolu bir ya?amyn bu günü in?a etti?i, yaryna yöneldi?i ve gelece?e yürüdü?ü ortaya çykyyor. De?erli karde?im, ku?kusuz siteme katylmanyz benim için bir onurdur ve üyeli?inizle birlikte bu güzel ve seçkin yazylarynyzla burayy renklenedirmeniz benim için ayryca sevinç kayna?ydyr. Kendileri görünmesede sitenin sayacyndan anla?ylyyor ki yararlanmak üzere çaly?malarymyzy payla?an okuyucularymyz vardyr. Ancak siz yakynymyzda oldu?unuzdan dolayy buraya katylmanyzla, okumak ve yazylary payla?maktan öte katkyda bulunmanyz için yaptyy?ymyz ça?rylarla umarym sizi zor durumda byrakmamy?ymdyr. Ancak bu öykü gösteriyor ki hafyzada ne kadar deneyimi varsa o kadar yanylmasy var ve bu yanylmalar, çaly?malar ve aly?malar bize yeni ?eyler ö?retir, yeni yollar açar ve yeni aydynlyklar do?urur. Bu ö?retiler, bu yollar ve bu aydynlyklar hiç bir i?e yaramasa dahi en azyndan bize kendi kusurumuzu gösterir ki KUSURUNU BYLMEK GYBY YRFAN OLMAZ, sözü ki?inin kendini tanymasynyn ve haddini bilmesinin ne büyük bir kazanç oldu?unu anlamamyza vesile olur. Buraya aldy?ynyz ve payla?ty?ymyz seçkin yazylar i?aret ediyor ki az bir gayretle sizin zeka ve hafyzanyz, seçkin yazylar kaleme alacak ve özgün konular ortaya koyacaktyr. Ne mutlu öyküdeki ibretlik gerçe?i ve sözü duyan ve en güzeline uyanlara... Sa?lycakla kalynyz. Düzenleyen osmanziya - 05-Şubat-2011 Saat 08:04


kadiruzunkök Yeni Üye Kayıt Tarihi: 21-Kasım-2009 Gönderilenler: 9 Hak Puan : 0 Kidem : 5 OrtalamaHak : % 0 Irtibar :0	Gönderim Zamanı: 07-Şubat-2011 Saat 23:22
	ALLAHA emanet olun. GÜZEL bir konu. EVET 55 seneyi geri getiremeyiz,GERY DE DÖNEMEYYZ. AMA bir çare var ,TEVBE ,VE SI?INMAK,tevbe edip sahibimize sy?yndy?ymyzda, 55 sene HAYRA dönü?ebilir. ÇOK basit özür dilemek,VE SI?INMAK.NEFYSDEN , SECDEYE KUR ANA ALLAH a KAÇMAK.

Konu: “Büyü Dükkany''( Kapalı Konu)