Tanrıya Tapmak; İBADET.. doğru ve iyi..
Kulluk yapmak; İSTİANE.. gerçek ve güzel..

iyya K na'budü ve iyya K Neste'in derken
yalnız sana TAPAR ve yalnız sana KULLUK eder.. duyurusunu ve çağrısını yaparken..
ne dediğimizi vene yaptığımızı da biliyor muyuz ?

Yoksa kendimizi bir Tanrı yapıyor ve O'na mı tapıyoruz.. ya da da kötüsü mü diyeyim daha iyisi mi diyeyim başkasına ya da başkasının yaptığı Tanrı'ya tapıyoruzu ve ona kulluk ediyoruz.. ben kendim de dahil olmak üzere hiç kimse böyle düşünmüyor.. hatta düşünemeyiz bile.. BEN KENDİM de bir TANRI yapmış ve kendimi ona adamış ve sizleri ona çağırıyor olabilirim.. ve elbette olmayabilirim de...

Öyle ise Tanrı'ya tapmak (ibadet) ve O'na kulluk yapmak (istiane) işindeki İYYA sesine.. YALNIZ SANA.. ancak ve ancak sana.. sözcüğüne biraz daha dikkat kesilelim.

Çünkü bu "iyya" sesi aynı "İLLA" sadası gibi İKİ tarafı da kesin ve keskin bir bıçaktır.. "La" ya da "Ya" nın bir tarafı keser ve fakat illa ve iyya iki tarafıda keser.. öyle ise elimizi ve gönlümüzü.. dikkatli.. dilimizi ve belimizi.. özenli.. kullanalım.. diye öğüt vermek yerine kendimiz yapalım..

ve peki YAKARI ve YALVARI nedir..

onu da resme bakıp siz görün...