BİLGİ KURAMI

20150513_231954_BILGI_KURAMI.rar


Bu gün bilgi kuramı ile ilgili konuşma, tartışma ve yazılar yazdık.. tablo ve yazılar incelendiğinde bilgi ve buyruklarla içeriklendirilen SÖZLER'e erişecektir düşünce.. teraküm ve telahuk edilen sözlere.. meksubat ve mekşufat olan tümcelere.. bu MENKUL söz ve TAŞINAN tümceler makulat-ı suret ve mahsusat-ı suret ile inşa edilmişlerdir.. sonuçta onlar muhakeme ya da ilham yoluyla dahi olsan insanın ESERİDİR.. birde insanın eseri olamayan MÜNZEL söz İNDİRİLEN menkuller var ki biz bu sözlere ayet diyoruz.. Allah kelamı olan vahiyler. Böylece bilgi kaynağı olarak dört kapı buluyoruz.. makulat.. mahsuta.. meksubat ve MENKULAT.. bu menkulattan birisi nakl-i sahih olan İNZAL edilmiş ve indirilmiş ilahi kitaplardır ki bu bilgi konusu ve bilgi kuramı dışında ama diğer üç kaynakla işletilen ve yararlanılan en SON SÖZLERDİR.. müslümanlar için. Bu nedenle diğer üç kaynak için gösterilen özen ve dikkatin çok daha fazlası bu kaynak için gösterilmelidir. Oysa bu gün zaman gazetesinde “İslam âlimleri yanlışa yanlış demeli” başlıklı haberde Eski Diyanet işleri Başkanı Prof. Dr. Ali BARDAKOĞLU’nun dediği gibi;
“Günümüz ilahiyatçı din adamları, kendi görüşleriyle Allah’ın hükümlerini ayırma zahmetine bile katlanmıyorlar. Adeta biraz dikkatsizseniz, hepsini Allah söylemiş zannediyorsunuz. Biz ehl-i kavil geleneğini koruyamadık”.

Bazı bilgiler vardır.. gerçektir.. somuttur.. tikeldir.. elle tutulur.. gözle görülür.. veri halinde ölçülür.. saptanır.. saklanır.. deneyime uygun olarak düzenlenebilir.. test edilebilir. Bunların yanlışı olmaz yalanı ya da uydurması olabilir. Yani varlığı gösterilerek kanıtlanmazsa uydurulmuş bir öyküden öte değeri yoktur. Hatta romanlar ve filimlerde bir ön uyarı olarak bunun “gerçek” kişi ve olaylarla ilgisi bulunmadığı uyarısı yapılabilir. Yani yaşanmayan bir öykü ve kurgulanan senaryo bir tür yalandır. Amma öyle meraklı ve gizemli dizilir ki çoğumuz bu “dizi”lerden kurtulamıyor ve bu gibi GÖRSEL VE İŞİTSEL “söz dizim”lerini zevkle izliyoruz. Ancak bu kurgu ve öykü ve senaryoların işaret ettiği öyle olaylar ve olgular da olabilir ki bu görüş ve düşünceler, sanal filimlerden ve yapay gösterimlerden farklıdır. Ticaretin reklamı ve siyasetin propagandası gibi sunular ise uydurma öykülerden ve kurgulanan senaryolardan bir derece ileridir. Fakat böyle olmasa bile “gerçek” adına ölçülen duyumsal tikel veri.. görsel ve işitsel somut gözlem..
KÖR bir GÖRÜ’den başka bir şey değildir.

Kurgu ve öykü olmayan bu olguların ve gerçeklerin verilerinin ve gözlemlerinin YASA olarak benimsenmesi.. inovasyon ile ekonomik değer ve toplumsal yarar elde edilerek kullanılması.. hatta kuramsal olarak anlaşılması ve hatta din ve ideoloji olarak inanılması.. olayların ve olguların duyum eşiklerinin öte ve berisine “kör”lüğümüzü ortadan kaldırmaz. Onları sonsuz güç ya da kuralsız ilke ya da salt tanrı olarak benimsememizin, felsefi ya da dini bir değer olması dışında, ilmi bir değeri yoktur. Sadece somut ve tikel “gerçek”tir, o kadar.

Şimdi bir de bazı bilgiler vardır.. doğrudur.. soyuttur.. tümeldir.. sadece zihinde vardır ve akılla bilinir. İlke olarak bilinir.. önsel olarak bulunur.. deneyime girmez.. ölçümü yapılmaz. Bunların yalanı olmaz tutarsızlığı.. karşıtlığı ve çelişkisi bulunabilir ve bu nedenle yanlışı.. çiftliği.. çatışkısı olabilir. Böyle özdeşlik ve orantı gibi kutbu ve nisbi mantıksal ve matematiksel bilgiler “gerçek” olarak değil DOĞRU’luk değeri adı altında tanımlanır. Ancak bunların olgularla doğrudan bir ilişki ve bağı bulunmadığından BOŞ bilgiler olarak tanınırlar felsefede. A priori yani doğuştan ve yaratılıştan gelen önsel / kalbi bilgiler olarak tasnif edilir. Sanırım B. RUSSEL ve viyana çevresi filozofları bunları lojiko-matematik gerçekler olarak niteler. Wittgenstein ise bunları mantıksal şekil ve kategorileri bir OYUN olarak kabullenmiştir. Özdeşlik ilkesi.. nedensellik ilkesi.. hatta özgürlük ülküsü ve amaçsallık ilkesi, günlük bilgi düzeyinden olanlar için kabul edilmez görünse bile, boş tasarımlar, önsel bilgiler ve mantıksal doğrulardır.

Nasıl ki gerçekler SÖZLER vasıtasıyla dile getirilir.. ve bunlarla kurgular ve öyküler ve senaryolar yapılırsa ilkelerle de var sayımlar.. var sanılar.. kurgular.. kuramlar ve yorumlar yapılır. Bu kuramlar ve yorumların gerçeklikle ilgileri olduğu halde kemaliyle ve tamamiyle gerçek olmadığının kanıtı ve örneği evren tasvirlerimiz. Bir zaman merkez kabul ettiğimiz yer küresinin güneşin bir uydusu olduğunun anlaşıldıktan sonra YER MERKEZLİ kainat telakkisinin son bulması.. GÜNEŞ MERKEZLİ evrenin ise galaksilerin keşfinden sonra geçerliliğini yitirmesi.. ve son olarak mutlak zaman ve mekana dayalı Newton Fiziğinin bu değerleri izafi kılan EINSTEIN fiziğine yerini bırakması. Demek boş ve kullanılan ve yararlı olan akıl ilkelerine göre verilerin yorumlanması ve karşılaştırılması ile yapılan tez ve kuramlar tarih içinde değiştirilerek ve düzeltilerek ilerletilmeye ve geliştirilmeye çalışılmıştır. Bu da bilgide, verileri, gözlemleri, ilkeleri, yorumları, kuramları, doğruları ve gerçekleri ayırt etmemiz gerektiğini göstermektedir.

İşte BİLGİ dediğimiz bilgi ve bilen ilişkisi.. evrendeki veri ve gözlemlerle insandaki ilke ve yorumlarla oluşturulur. Bilginin konusu gibi buyruk komutu olan sözler de ülkü ve bulgularla doldurulur ve karmaşık yapı teşkil ederler dilimizde.. imdi her bir bilgi ve buyruk içeren sözlerde bu “suret” dediğim gerçeklerle (güzellikler) yer alar, “şekil” dediğim doğrular (iyilikler) bulunur.. ancak sözün içerdiği suret ve şeklin derecesi ve dozu değişiktir. Günlük bilgide somut ve gözlenebilir suret oranı yüksek ise bilimsel bilgide iki tarafta eşit sayılabilir.. felsefi bilgide ise soyut ve yorumlanabilir şekil oranı yüksektir. Günlük bilgi.. bilimsel bilgi.. felsefi bilgi üstündeki DİNİ alanda ise suret ve şekiller.. kıssa ve kaideler.. sureler ve fezlekeler.. beyan ve esma.. müteşabih ve muhkem.. bilim ve hukuk iç içe geçmiştir. Ve en önemli söz.. beşeri değildir, ilahidir. Ya da öyle varsayılır. Örneğin muharref kitaplar müntesiblerince ilahidir, bize göre beşer sözü karışmıştır. Ya da ateistlerce ya da deistlerce ilahi ve semavi söz sayılmaz.
Yöntembilimsel bir taban ve birikim ile özel bir anlam sürücü ve anlatım aygıtı yani yeni bir dil ortaya konulmadıkça bu tür bilgi sorunları buyruk alanları.. hızlı ve köklü çareler ve çözümler yerine felsefenin kutsallaştırılan edebiyatıyla ve dinin dünyevileşen vaaziyle.. yalanı ve yanlışı bol olan türetim ve üretimleri olan ideolojilerle beşerin yarasını pansuman etmeyi sürdürecektir.


Her ne ise burada benim meramım bu gibi içerikleri tartışmak değil.. bu gibi içeriklerle bilimsel bir yaklaşımın önünü açmaktır. Yoksa ben bu bozuk ve yılların geçmesiyle bilimi donmuş ve hukuku durmuş islamiyetten müştekiyim ve sadece teslimiyeti kalmış Çağdaş Müslümanlardan da çoktan vazgeçtim ve islam alemi diye bir “GerçeK”in bulunmadığını.. Yahudi dünyası.. Hristiyan dünyası gibi İslam Dünyasının manüple edilebilir bir kitle olmaktan öte bir değerleri bulunmadığına hükmettim.. bundan dolayı hesabımı da şimdiye değil elli sene sonraki beklenen Müslümanların önünü açmak için bekleyen Müslüman değil BEKLENEN MÜSLÜMAN olmak için azmettim.. onun için alışılagelmiş düşünce ve yaklaşımlarınızı şaşırtmaya devam edeceğim.. buna da cinsellikten başladım her halde.. uyarmak için.. çünkü burada önce yazdığım yazıda da bahsettiğim gibi programlandığımız en birinci yasa çoğalma (tekasür) üreme (tenasül), soy (tenasüb) ve seks (cinsellik) tir. Bunlar bozuk olduğumuzdan ticaret ve siyasetimizin bozulduğunu hep birlikte görüyoruz.

OSMANZİYA







Düzenleyen osmanziya01 - 13-Mayıs-2015 Saat 23:23